Manyogana

Compartir Imprimir Citar

Man'yōgana (万葉仮名) es un antiguo sistema de escritura que utiliza caracteres chinos para representar el idioma japonés. Fue el primer kana que se desarrolló como un medio para representar fonéticamente el idioma japonés. La fecha del primer uso de este tipo de kana no está clara, pero estuvo en uso al menos desde mediados del siglo VII. El nombre "man'yōgana" deriva deMan'yōshū, una antología de poesía japonesa período Nara escrita con man'yōgana.

Los textos que usan el sistema también suelen usar caracteres chinos para su significado, pero man'yōgana se refiere a dichos caracteres solo cuando se usan para representar un valor fonético. Los valores se derivaron de la pronunciación china contemporánea, pero a veces también se utilizaron lecturas japonesas nativas del carácter. Por ejemplo,木(cuyo carácter significa 'árbol') podría representar /mo/ (basado en el chino medio [məwk]) o /ko/ o /kwi/ (que significa 'árbol' en japonés antiguo).

Las versiones simplificadas de man'yōgana finalmente dieron lugar a los guiones hiragana y katakana, que se utilizan en el japonés moderno.

Origen

Un posible ejemplo más antiguo de Man'yōgana es la espada de hierro Inariyama que se excavó en Inariyama Kofun en 1968. En 1978, el análisis de rayos X reveló una inscripción con incrustaciones de oro que constaba de al menos 115 caracteres chinos y este texto, escrito en chino., incluía nombres personales japoneses que supuestamente estaban escritos fonéticamente. Se cree que esta espada se fabricó en el año辛亥年(471 dC en la teoría comúnmente aceptada). Existe la posibilidad de que la inscripción de la espada Inariyama pueda estar escrita en una versión del idioma chino utilizado en el reino de la península coreana de Baekje.

Principios

Man'yōgana usa caracteres kanji por sus cualidades fonéticas en lugar de semánticas; en otras palabras, se usan por sus sonidos y no por sus significados. No había un sistema estándar para la elección de kanji; Se pueden usar diferentes kanji para representar el mismo sonido, y la elección se realiza según los caprichos del escritor. A fines del siglo VIII, se usaban 970 kanji para representar los 90 Morae del japonés. Por ejemplo, el poema Man'yōshū 17/4025 fue escrito de la siguiente manera:

Man'yōgana之乎路可良多太古要久礼婆波久比能海安佐奈藝思多理船梶母我毛
Katakanaシオジカラタダコエクレバハクヒノウミアサナギシタリフネカジモガモ
Moderno志雄路からただ越え来れば羽咋の海朝凪したり船梶もがも
romanizadoShioji-karatadakoe kurebaHakuhi no umiasanagi shitarifunekaji mogamo

En el poema, los sonidos mo (母, 毛) y shi (之, 思) están escritos con múltiples caracteres diferentes. Mientras que todas las partículas y la mayoría de las palabras se representan fonéticamente (p. ej.,多太 tada,安佐 asa), las palabras ji (路), umi (海) y funekaji (船梶) se representan semánticamente.

En la escritura que utiliza man'yōgana, los kanji se asignan a los sonidos de varias maneras diferentes, algunas de las cuales son sencillas y otras no tanto.

Morae1 carácter, completo1 carácter, parcial
1以 (い) 呂 (ろ) 波 (は)安 (あ) 樂 (ら) 天 (て)
2信 (しな) 覧 (らむ) 相 (さが)
Morae1 carácter, completo1 carácter, parcial2 personajes3 personajes
1女 (め)毛 (け)蚊 (か)石 (し)跡 (と)市 (ち)嗚呼 (あ)五十 (い)可愛 (え)二二 (し)蜂音 (ぶ)
2蟻 (あり)卷 (まく)鴨 (かも)八十一 (くく)神樂聲 (ささ)
3慍 (いかり)下 (おろし)炊 (かしき)
kSTnortePAGMETROYRWGRAMOZDB
a阿安英足鞅可何加架香蚊迦左佐沙作者柴紗草散太多他丹駄田手立那男奈南寧難七名魚菜八方芳房半伴倍泊波婆破薄播幡羽早者速葉歯萬末馬麻摩磨満前真間鬼也移夜楊耶埜八矢屋良浪郎樂羅等和丸輪我何賀社射謝耶奢装蔵陀太大嚢伐婆磨魔
yo 1伊怡以異已移射五氣支伎岐企棄寸吉杵來子之芝水四司詞斯志思信偲寺侍時歌詩師紫新旨指次此死事准磯爲知智陳千乳血茅二貳人日仁爾儞邇尼泥耳柔丹荷似煮煎比必卑賓日氷飯負嬪臂避匱民彌美三參水見視御里理利梨隣入煎位爲謂井猪藍伎祇藝岐儀蟻自士仕司時尽慈耳餌兒貳爾遅治地恥尼泥婢鼻彌
yo 2貴紀記奇寄忌幾木城非悲斐火肥飛樋干乾彼被秘未味尾微身実箕疑宜義擬備肥飛乾眉媚
tu宇羽汙于有卯鴉得久九口壟苦鳩來寸須周酒州洲珠數酢栖渚都豆荳通追川津奴努怒農濃沼宿不否布負部敷経歴牟武無模務謀六由喩遊湯留流類具遇隅求愚虞受授殊儒豆荳頭弩夫扶府文柔歩部
mi 1衣依愛榎祁家計係價結鶏世西斉勢施背脊迫瀬堤天帝底手代直禰尼泥年根宿平反返弁弊陛遍覇部辺重隔売馬面女曳延要遙叡兄江吉枝衣禮列例烈連廻恵面咲下牙雅夏是湍代田泥庭傳殿而涅提弟弁便別部
mi 2氣既毛飼消閉倍陪拝戸経梅米迷昧目眼海義氣宜礙削倍毎
o 1意憶於應古姑枯故侯孤兒粉宗祖素蘇十拾刀土斗度戸利速努怒農埜凡方抱朋倍保宝富百帆穂本毛畝蒙木問聞用容欲夜路漏乎呼遠鳥怨越少小尾麻男緒雄吾呉胡娯後籠兒悟誤土度渡奴怒煩菩番蕃
o 2己巨去居忌許虛興木所則曾僧増憎衣背苑止等登澄得騰十鳥常跡乃能笑荷方面忘母文茂記勿物望門喪裳藻與余四世代吉呂侶其期碁語御馭凝序叙賊存茹鋤特藤騰等耐抒杼

sosho

kSTnorteHMETROYRW
a
i
tu
mi
o
kSTnorteHMETROYRW
a
i
tu
mi
o